تهاجمات عیدانه
مورد تهاجم قرار گرفتن به دلیل داشتن تفکر مذهبی و انقلابی در طول دید و بازدید های عید برای اکثر ما موضوعی آشناست.امسال هم مانند سال های گذشته این روند ادامه داشت.همه طلب کارند اما با مطالباتی متفاوت. هر نسلی غرق در فضایی است که نمیدانم این پارادایم را چه کسی اینگونه برایشان چیده.امسال 4 نسل از ما طلب کار بودند!
نسل اول مدعی ست فریب خورده و اکنون برای طاغوت طلب آمرزش می کند ! اما در مباحثه کمی که جلو می رویم میبینیم حضور امام عصر را دروغی بزرگ می پندارد و حتی خاتمیت رسول الله را نیز منکر می شود!
نسل دوم خود را تحت استعمار نظام می داند و در خاطرات شیرین دوران جوانی اش در کاخ جوانان(!) به سر می برد و ما را بیچارگانی خطاب می کند که هرگز از زندگی لذت نبرده ایم!
و اما نسل سومی های اطرافم عده ای جوان افسرده و خمود که گوشه ی منزل نشسته اند و زندگی شان را تباه شده می انگارند و حتی از وقوع جنگ هم استقبال می کنند چون معتقدند اندکی به زندگی شان هیجان می دهد!
بیچاره نسل چهارم که به دلیل نداشتن فضای بازی و هم بازی به کامپیوتر و تبلت پناه برده اند و اندکی که جدایشان کنیم در مقابل ادبیات زننده شان در می مانیم!
نمیدانم دفاع امسال ما از گفتمان امام و انقلاب در برابر این 4 نسل تا چه حد موفق بوده اما به شدت بر این باورم که داشتن زندگی موفق همراه با نشاط و پویایی بهترین و رساترین کلام است برای مواجه با هرنسلی.
+ داخل پرانتز برای خوردمانی ها! سخت ترین لحظات ، مواجه با افراد به ظاهر مذهبی ولی با ذهنی منجمد و خرافاتی ست که خود را قوم برتر می دانند!
+ خوب نیست اما از آدم هایی که در ظاهر شبیه خودمانند بیشتر می ترسم!
احسنت براین قلم.